Καρκίνος του Παχέος Εντέρου

Αποτελεί έναν από τους συχνότερους τύπους νεοπλασιών στους άνδρες και τις γυναίκες μετά την ηλικία των 65 ετών και την τρίτη αιτία θανάτου στις δυτικού τύπου κοινωνίες. Σε ένα ποσοστό σχετίζεται με την κληρονομικότητα σε συγγενείς πρώτου βαθμού, ιδιαίτερα αν επισυμβαίνει σε άτομα κάτω των 50-60 ετών.

Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων προέρχεται από την κακοήθη εξαλλαγή αδενωματωδών πολυπόδων του εντέρου που μπορούν να εξελιχθούν σε καρκίνο μέσα σε χρονικό διάστημα λίγων ετών. Η αφανής απώλεια αίματος με τα κόπρανα είναι πολλές φορές το πρώτο σύμπτωμα ενώ μεγάλες αιμορραγίες, αποφρακτικά συμπτώματα (ειλεός) και σπανιότερα διάτρηση και περιτονίτιδα αποτελούν ενδείξεις προχωρημένου σταδίου της νόσου.

Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου, επιτυγχάνεται με τη βοήθεια της ανίχνευσης της αφανούς αιμορραγίας στα κόπρανα και κυρίως με την προσυμπτωματική διενέργεια κολονοσκόπησης ανά τακτά χρονικά διαστήματα και με χρόνο έναρξης το 50ό έτος, με βάση τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.). Στις περιπτώσεις της έγκαιρης διάγνωσης, η χειρουργική αντιμετώπιση σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία εφόσον απαιτούνται, δίνουν ίαση σε ποσοστό από 70-85%.